Κριτική κινηματογράφου
Γράφει ο Κώστας Βλάχος:
Ο Χοντρός και ο Λιγνός: Το αξεπέραστο κωμικό δίδυμο του σινεμά
Ο Stan Laurel και ο Oliver Hardy, γνωστοί στο ελληνικό κοινό ως Χοντρός και Λιγνός, υπήρξαν το διασημότερο κωμικό δίδυμο στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Laurel (Λιγνός), Άγγλος στην καταγωγή, και ο Hardy (Χοντρός), Αμερικανός, συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1921 στο Χόλιγουντ, στην ταινία Lucky Dog, έχοντας ήδη και οι δύο σημαντική καριέρα. Η επίσημη έναρξη της συνεργασίας τους ως κωμικό ζευγάρι ήρθε το 1927 με την ταινία Putting Pants on Philip. Από τότε, και ξεπερνώντας με επιτυχία τη μετάβαση από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο —ένα πέρασμα που δεν ήταν εξίσου ομαλό για άλλους μεγάλους όπως ο Μπάστερ Κήτον, ο Χάρολντ Λόιντ ή ο Τσάρλι Τσάπλιν— πορεύτηκαν μαζί μέχρι το τέλος της καλλιτεχνικής τους διαδρομής.
Το ιδιαίτερο ύφος τους χαρακτηρίζεται από την αντίσταση σε κάθε είδους κοινωνικό περιορισμό ή καθημερινή καταπίεση —είτε πρόκειται για τον γάμο, την εργασία ή άλλες συμβατικές υποχρεώσεις. Το αποτέλεσμα αυτής της στάσης είναι σχεδόν πάντα η απόλυτη καταστροφή του κόσμου γύρω τους: διαλυμένα διαμερίσματα, κατεστραμμένα αυτοκίνητα, χαμός σε νοσοκομεία και καταστήματα, και φυσικά, οι διάσημες σκηνές ανελέητου τουρτοπόλεμου. Όλα αυτά παρουσιάζονται με ξεκαρδιστικά και πανέξυπνα γκαγκ, εξαιρετικό ρυθμό και διαλόγους που συχνά ακουμπούν τα όρια του σουρεαλισμού. Ο αυτοσχεδιασμός, η χαλαρή πλοκή και η πλήρης αξιοποίηση των εκφραστικών τους μέσων εντάσσονται σε μια υποδειγματική λογική του slapstick.
Η επιτυχία τους διήρκεσε περίπου δύο δεκαετίες, από το 1930 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1940. Στις αρχές του ’50, οι μικρού μήκους ταινίες (25–30 λεπτά) που γύριζαν δεν είχαν πια την ίδια απήχηση και οι μεγάλου μήκους, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν σημείωσαν επιτυχία.
Το 2018, ο Σκωτσέζος σκηνοθέτης Jon Baird αξιοποίησε το λεπτοδουλεμένο σενάριο του Jeff Pope και δημιούργησε μια νοσταλγική, γλυκόπικρη ταινία με χαμηλούς τόνους, εστιάζοντας στην τελευταία προσπάθεια του Χοντρού και του Λιγνού να αναζωογονήσουν την καριέρα τους. Το 1953, έχοντας ανάγκη από χρήματα, ξεκινούν θεατρική περιοδεία στην Αγγλία με την ελπίδα ότι η επιτυχία θα τους εξασφαλίσει μια νέα κινηματογραφική παραγωγή. Στην αρχή, τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά — τα θέατρα είναι μισοάδεια, το χιούμορ τους μοιάζει ξεπερασμένο και οι νεότερες γενιές δεν τους γνωρίζουν. Όμως, το μοναδικό ταλέντο και η απίστευτη χημεία μεταξύ τους θα γυρίσουν το κλίμα και η περιοδεία θα εξελιχθεί σε θρίαμβο.
Προς το τέλος, παλιές παρεξηγήσεις και ανείπωτα παράπονα έρχονται στην επιφάνεια, δίνοντάς τους την ευκαιρία να εκφράσουν τη βαθιά αγάπη και αμοιβαία εκτίμηση που ένιωθαν.
Το χιούμορ της ταινίας είναι αβίαστο και αυθεντικό, ενώ η συγκίνηση διαχέεται διακριτικά χωρίς να διολισθαίνει ποτέ στο μελόδραμα.
Οι ερμηνείες των Steve Coogan (ως Λιγνός) και John C. Reilly (ως Χοντρός) ξεπερνούν κάθε προσδοκία — πρόκειται για μια πραγματική υποκριτική απογείωση, μια ερμηνευτική τελειότητα.
Επίλογος
Ο Oliver Hardy πέθανε το 1957 ύστερα από σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων. Ο Stan Laurel έφυγε από τη ζωή το 1965 λόγω καρδιακής ανακοπής. Μετά τον θάνατο του συνεργάτη και φίλου του, δεν εμφανίστηκε ξανά, παρά τις πολλές προτάσεις που δέχθηκε.
